Φυσικά συναισθήματα... από τον Nale Donald Walsch

.

Η θλίψη είναι ένα φυσικό συναίσθημα. Είναι εκείνο το μέρος σου που σου επιτρέπει να λες αντίο όταν δε θέλεις να πεις αντίο, να εκφράσεις, να βγάλεις προς τα έξω, τη λύπη που νιώθεις μέσα σου όταν βιώνεις οποιοδήποτε είδος απώλειας. Θα μπορούσε να είναι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή η απώλεια του φακού επαφής σου.

Όταν σου επιτραπεί να εκφράσεις τη θλίψη σου, τότε απαλλάσσεσαι από αυτήν. Τα παιδιά στα οποία επιτρέπεται να είναι λυπημένα, όταν είναι λυπημένα, είναι πολύ υγιή σε ότι αφορά στη λύπη όταν γίνονται ενήλικοι και για αυτό συνήθως την ξεπερνούν πολύ γρήγορα. Τα παιδιά που τους λένε: "έλα, έλα μην κλαις τώρα", δυσκολεύονται να κλάψουν ως ενήλικοι. Στο κάτω - κάτω, σε όλη τους τη ζωή τους έλεγαν να μην κλαίνε. Έτσι καταπιέζουν τη θλίψη τους.

Η θλίψη που συνεχώς καταπιέζεται γίνεται χρόνια κατάθλιψη, ένα πολύ αφύσικο συναίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σκοτώσει εξαιτίας της χρόνιας κατάθλιψης. Έχουν ξεκινήσει πόλεμοι, έχουν καταρρεύσει έθνη εξαιτίας της.

Ο θυμός είναι ένα φυσικό συναίσθημα. Είναι το εργαλείο που σου επιτρέπει να λες: " Όχι, ευχαριστώ". Δε χρειάζεται να οδηγεί σε κακομεταχείριση και δεν πρέπει ποτέ να βλάπτει κάποιον άλλο.

Όταν επιτρέπουμε στα παιδιά μας να εκφράζουν το θυμό τους, τότε εκείνα έχουν μια πολύ υγιή στάση απέναντί του στην ενήλικη ζωή τους και, κατά συνέπεια, συνήθως ξεπερνούν το θυμό τους πολύ γρήγορα.

Τα παιδιά που τα κάνουμε να αισθάνονται ότι ο θυμός τους δεν είναι κάτι καλό, ότι είναι κακό να τον εκφράζουν και, στην πραγματικότητα, δεν πρέπει ούτε καν να τον νιώθουν, δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με το θυμό τους ως ενήλικοι.

Ο θυμός που συνεχώς καταπιέζεται γίνεται οργή, ένα πολύ αφύσικο συναίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σκοτώσει εξαιτίας της οργής. Έχουν ξεκινήσει πόλεμοι, έχουν καταρρεύσει έθνη εξαιτίας της.

Η ζήλια είναι ένα φυσικό συναίσθημα. Ζηλοτυπία σημαίνει "μετά ζήλου αντιγράφω". Είναι το συναίσθημα που κάνει κάθε πεντάχρονο παιδάκι να εύχεται να μπορούσε να φτάσει εκείνο το πόμολο, όπως η αδερφή του ή να καβαλήσει εκείνο το ποδήλατο. Η ζήλια είναι το φυσικό συναίσθημα που σε κάνει να θέλεις να ξανακάνεις κάτι, να προσπαθήσεις περισσότερο, να συνεχίσεις να δοκιμάζεις μέχρι να πετύχεις. Είναι πολύ υγιές να ζηλεύεις, πολύ φυσικό. Όταν επιτρέπουμε στα παιδιά να εκφράζουν τη ζήλια τους, τότε εκείνα έχουν μια πολύ υγιή στάση απέναντι στη ζήλια στην ενήλικη ζωή τους και, κατά συνέπεια, συνήθως την ξεπερνούν πολύ γρήγορα.

Τα παιδιά που τα κάνουμε να αισθάνονται ότι η ζήλια είναι κάτι κακό - ότι είναι κακό να την εκφράζουν και, στην πραγματικότητα, ότι δεν πρέπει καν να τη νιώθουν - δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τη ζήλια τους ως ενήλικοι.

Η ζήλια που συνεχώς καταπιέζεται γίνεται φθόνος, ένα πολύ αφύσικο συναίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σκοτώσει εξαιτίας του φθόνου. Έχουν ξεκινήσει πόλεμοι, έχουν καταρρεύσει έθνη εξαιτίας του.

Ο φόβος είναι ένα φυσικό συναίσθημα. Όλα τα βρέφη γεννιούνται με δύο μόνο φόβους: το φόβο της πτώσης και το φόβο των δυνατών θορύβων. Όλοι οι άλλοι φόβοι είναι μαθημένες αντιδράσεις που προκαλούνται στο παιδί από το περιβάλλον του, που διδάσκονται από τους γονείς του. Ο σκοπός του φυσικού φόβου είναι να οικοδομήσει μέσα μας την προσοχή. Η προσοχή είναι ένα εργαλείο που βοηθάει το σώμα να παραμείνει ζωντανό. Είναι μια παραφυάδα της αγάπης. Της αγάπης για τον Εαυτό μας.

Τα παιδιά που τα κάνουμε να αισθάνονται ότι ο φόβος είναι κάτι κακό - ότι είναι κακό να τον εκφράσουν και, στην πραγματικότητα, ότι δεν πρέπει καν να τον νιώθουν - δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το φόβο τους ως ενήλικοι.

Ο φόβος που καταπιέζεται συνεχώς γίνεται πανικός, ένα πολύ αφύσικο συναίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σκοτώσει εξαιτίας του πανικού. Έχουν ξεκινήσει πόλεμοι, έχουν καταρρεύσει έθνη εξαιτίας του.

Η αγάπη είναι ένα φυσικό συναίσθημα. Όταν επιτρέπεται σε ένα παιδί να την εκφράσει και να τη δεχτεί φυσικά και αυθόρμητα, χωρίς περιορισμούς ή όρους, χωρίς αναστολές, ή αμηχανία, τότε δε ζητάει τίποτε άλλο. Γιατί η χαρά της αγάπης που εκφράζεται και γίνεται δεκτή με αυτόν τον τρόπο είναι αρκετή από μόνη της. Όμως η αγάπη που της έχουν τεθεί όροι και όρια, που έχει διαστρεβλωθεί με κανόνες και εντολές, με τελετουργίες και περιορισμούς, η αγάπη που την έχουν συγκρατήσει, χειραγωγήσει και στερηθεί, γίνεται τελικά αφύσικη.

Τα παιδιά που τα κάνουμε να αισθάνονται ότι η φυσική τους αγάπη δεν είναι καλό πράγμα - ότι είναι κακό να την εκφράζουν και, στην πραγματικότητα, δεν πρέπει καν να τη νιώθουν - δυσκολεύονται να δώσουν και να πάρουν αγάπη ως ενήλικοι.

Η αγάπη που συνεχώς καταπιέζεται γίνεται κτητικότητα, ένα πολύ αφύσικο συναίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σκοτώσει εξαιτίας της κτητικότητας. Έχουν ξεκινήσει πόλεμοι, έχουν καταρρεύσει έθνη εξαιτίας της.

Έτσι λοιπόν, όταν τα φυσικά συναισθήματα καταπιέζονται, προκαλούν αφύσικες αντιδράσεις και αποκρίσεις. Και τα περισσότερα φυσικά συναισθήματα είναι καταπιεσμένα στους περισσότερους ανθρώπους. Όμως αυτά είναι φίλοι σας. Είναι τα δώρα σας. Είναι τα θεϊκά σας εργαλεία με τα οποία μπορείτε να δομήσετε την εμπειρία σας. Αυτά τα εργαλεία σας δίνονται με τη γέννησή σας. Υπάρχουν για να σας βοηθήσουν να διαπραγματευτείτε με τη ζωή.

Από το βιβλίο 3 " Συζήτηση με το Θεό "

Επιμέλεια κειμένου: Ευαγγελία Τσέλκου