Περνώντας μέσα από τις μαινόμενες θύελλες της πιο βαθιάς νύχτας, όλα είναι βυθισμένα στο σκοτάδι. Η ελπίδα χάνεται η απελπισία βασιλεύει τώρα στο βασίλειο του Θανάτου. Στη σπειροειδή δίνη της πιο μαύρης τρύπας, το ατελείωτο τούνελ δεν οδηγεί πουθενά. Η σύγχυση κυριαρχεί, δεν υπάρχει ανάπαυση, κανένα στήριγμα. Καθώς πεθαίνω και πεθαίνω ατελείωτα, αφήνονας συνέχεια ότι αγαπούσα κάποτε. Αναρωτιέμαι πως το δημιούργησα αυτό; Είναι όλα όσα βλέπουμε έξω αληθινοί καθρέφτες της ψυχής

Τι να είναι άραγε η προσευχή; Μην είναι ύμνος στο θεό ,μην είναι ύμνος στους ανθρώπους ; Μην είναι κάθαρση ψυχής και άνοιγμα μιας πύλης; Μην είναι δρόμος ανθισμένος με τις αγάπες του θεού και των ανθρώπων; Μην είναι το σπίτι της γαλήνης που χρόνια το ψάχνεις σε κόσμους μακρινούς; Μην είναι θάλασσα που σε ξεπλένει; Μην είναι Ήλιος που φωτίζει τους ήλιους μέσα σου ξανά; Μην είναι ένα καράβι που σε ταξιδεύει σε μονοπάτια ιερά; Μην είναι όρμος που σε προστατεύει από τις καταιγίδε

Ο έρωτας στη ζωή των ερωτικών ανθρώπων δεν είναι μια παρένθεση, αλλά μια επιβεβαίωση της πορείας τους. Είναι εκείνοι που δεν το ζουν μόνο ως συναίσθημα, αλλά ως στάση ζωής. Ο έρωτας τότε είναι ευεργετικός, επειδή έρχεται να πλαισιώσει τη ζωή και να την αναδείξει. Τότε το αντικείμενο του έρωτα γίνεται η μούσα, αλλά και ο συνοδοιπόρος,, το πρόσωπο δηλαδή που θα σε εμπνεύσει αλλά και θα θέτει την αρχή της πραγματικότητας. Ο γνήσιος έρωτας δεν είναι μια προγραμματισμένη ενέργεια

Σήμερα που είναι ίση η μέρα με τη νύχτα,κοιτώ πίσω και γιορτάζω ,για όλα όσα υλοποίησα ως Συνδημιουργός! Γιορτάζω όλα όσα κατάφερα να δω,να νιώσω, να σκεφτώ και τελικά να πράξω. Μα πάνω απ' όλα γιορτάζω το φως που έσπειρα ,.....το φως που έλαβα και φώτισα τα μέρη μου τα σκοτεινά !Τα δώρα σου Γαία και Ουρανέ ακόμη παραλαμβάνω κι αφήνω κάθε τι τη θέση του να πάρει.Ο κύκλος κλείνει κι εγώ πλήρης και ισορροπημένος σήμερα ετοιμάζομαι ν'αφήσω ότι χρειάζεται να αφεθεί στα χέρια του

"Οι άνθρωποι διαβάζουν πολλές ιστορίες με μάγισσες,νεράιδες,παραφυσικά φαινόμενα ,παιδιά που τα έχουν καταλάβει κακά πνεύματα.Παρακολουθούν ταινίες με τελετές στις οποίες χρησιμοποιούνται πεντάλφες και σπαθιά και γίνονται επικλήσεις.Εντάξει,πρέπει να αφήσουμε τη φαντασία μας να λειτουργήσει,πρέπει να ζήσουμε και τέτοιες καταστάσεις και όποιος περνάει από αυτές χωρίς να επιτρέψει να τον εξαπατήσουν έρχεται τελικά σε επαφή με την Παράδοση. Η αληθινή Παράδοση είναι αυτό: ο δάσκα