Άγγελος ή δαίμονας ......
Πριν χρόνια αναρωτήθηκα...... τι είναι οι άγγελοι;
Διάβασα πως είναι το φως και η αγάπη. Κοίταξα γύρω μου και είδα και μέσα μου .
Για ποια αγάπη ακριβώς διάβαζα δεν μπόρεσα να καταλάβω ,γιατί τέτοια αγάπη δεν βρήκα αλήθεια για να συσχετιστώ ."Διέπει τα πάντα ακόμη κι μένα.". Προσπάθησα να δω το φως μα δυσκολεύτηκα μέσα στη θολούρα της ζωής ,μέσα στα βάσανα ,τις δυσκολίες ,τους πόνους ,τις θλίψεις, τους θυμούς ,τα μίση.
Συνέχιζα ν' αναρωτιέμαι τι είναι οι άγγελοι..
Ένα όνειρο; Mια φαντασία ;Μια διδαχή της εκκλησίας ;Μύθος ή παραμύθι που μεταδόθηκε μέσα στους αιώνες ; Είναι ένα άγγιγμα την ύστατη στιγμή του ανθρώπινου μου πόνου ;
Μια χαραυγή στο ατελείωτο σκοτάδι της ζωής ;
H μήπως είναι το φτερούγισμα της ψυχής στη μεγάλη χαρά ή στον μεγάλο έρωτα ;
Χρόνια ρωτούσε μια φωνή μέσα μου και προχωρούσε .......
Είναι ένα όραμα του Νου που ταξιδεύει μεταξύ της λογικής και της παράνοιας ;
Είναι άλλη μια ψευδαίσθηση στο αχανές πεδίο της πραγματικότητας που φτιάχνω;
Ή είναι ελπίδα που αγέρωχη αρνείται να παραδοθεί στην πλάνη αυτού του κόσμου ;
Σιγά σιγά κατέληγα ... Ροζ συννεφάκια σίγουρα δεν είναι , ούτε χρυσόσκονη και πούπουλα και ροζ γυαλιά !
Κάποια στιγμή οι εσωτερικοί δαίμονες μας καταπίνουν , και ο πόνος της ψυχής γίνεται μίσος για τη φίλη, τον αδελφό , τον κάθε γνωστό και άγνωστο μα τελικά για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Μια τέτοια στιγμή , σε ένα δειλινό με χρώματα και φως ζήτησα να νιώσω το χέρι ενός Θεού που μόνο αγαπά , δεν κρίνει , δεν απορρίπτει, δεν φωνάζει , δεν δικάζει, δεν τιμωρεί.
Ζήτησα να γνωρίσω τη χάρη του Πνεύματος , να μου δείξει ένα δρόμο όταν φτάνω σε αδιέξοδο , να μου ανοίξει μια πόρτα όταν άλλες κλείνουν ,να μου στείλει μια αγγελική πνοή όταν οι δαίμονες με κυριεύουν .
Πίστεψα κάποτε πως ήμουν δαίμονας και έτσι είδα και έφτιαξα τον κόσμο μου δαιμονικό.
Τώρα προσπαθώ να πιστέψω πως είμαι και ένας αγγελικός εαυτός μήπως και ζήσω την ειρήνη και την γαλήνη των αγγέλων στη ζωή μου.
Τότε αλήθεια ίσως μονιάσει ο δαίμονας και ο άγγελος μέσα μου και βρω τη βασιλεία των ουρανών στη Γη.
Ίσως αλήθεια ισορροπήσω και ισορροπήσει ο κόσμος μέσα μου και γύρω μου.
Ίσως λυθούν τα δεσμά του φόβου και του πόνου κι ανθίσουν όνειρα ευδαιμονίας και ανεμελιάς.
Μπορεί τότε να βρεθούμε όλοι στον κήπο της Εδέμ ξανά και να γελάσουμε με την Εύα, τον Αδάμ, το μήλο και το φίδι. Λένε πως τότε θα ανοίξει ο Νους θα θυμηθεί πως είναι ενωμένος για πάντα με τα πάντα .....πως είναι αγγελικός ,δαιμονικός και ότι άλλο απλά σκεφτεί πως θέλει να βιώσει.
Κατάλαβα τι είναι οι άγγελοι .....είναι ο δρόμος για να συμφιλιωθώ με τη ζωή μου, τον θεό ,τον κόσμο , τους ανθρώπους , τον τέλεια ατελή μου εαυτό !
Ανδρομάχη Πλαγιαρίδου
διαβάστε περισσότερα εδώ
https://www.ouranoskaigaia.com/ekpaideysi-stin-aggeliki-kathodigis
