Μίλησέ μας για το Λογικό και το Πάθος...

Η ψυχή σας είναι πολλές φορές πεδίο μάχης, όπου το λογικό και η κρίση σου, κάνουν πόλεμο ενάντια στο πάθος και την όρεξή σας.

Μακάρι να μπορούσα να γίνω ειρηνοποιός στην ψυχή σας, και να μετατρέψω τη διχόνοια και τον ανταγωνισμό των στοιχείων σας σε ενότητα και αρμονία. Αλλά πως μπορεί να γίνει αυτό, αν εσείς οι ίδιοι δε γίνετε ειρηνοποιοί, κι ακόμα, οι εραστές όλων των στοιχείων σας;

Το λογικό και το πάθος σας είναι το πηδάλιο και τα πανιά της θαλασσοπόρας ψυχής σας.

Αν τα πανιά σας ή το πηδάλιο σας σπάσει, το καράβι θα χορεύει ή θα παρασύρεται από τα κύματα, ή θα σταθεί ακίνητο στη μέση της θάλασσας.

Γιατί το λογικό όταν κυβερνά μόνο, είναι μια δύναμη που φυλακίζει, και το πάθος, αφύλαχτο, είναι μια φλόγα που καίει μέχρι την αυτοκαταστροφή.

Για τούτο, αφήστε την ψυχή σας να ανυψώνει το λογικό σας μέχρι τα ύψη του πάθους, για να μπορεί να τραγουδά.

Και αφήστε την να κατευθύνει το πάθος σας με το λογικό, για να μπορεί το πάθος σας να ζει μέσα από την καθημερινή ανάστασή του, και σαν το φοίνικα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του.

Θα ήθελα να βλέπατε την κρίση και την επιθυμία σας, όπως θα βλέπατε δύο αγαπημένους φιλοξενούμενους στο σπίτι σας.

Σίγουρα δε θα τιμούσατε τον ένα καλεσμένο περισσότερο από τον άλλο, γιατί αυτός που προσέχει περισσότερο τον ένα, χάνει την αγάπη και την πίστη και των δύο.

Ανάμεσα στους λόφους, όταν κάθεστε στη δροσερή σκιά των ασημόφυλλων λευκών, και χαίρεστε την ειρήνη και τη γαλήνη μακρινών αγρών και των λιβαδιών – αφήνετε τότε την καρδιά σας να πει με τη σιωπή, «Ο Θεός αναπαύεται στο λογικό».

Κι όταν έρχεται η καταιγίδα, και οι τρομεροί άνεμοι ταράζουν το δάσος, κι ο κεραυνός κι η αστραπή φανερώνουν το μεγαλείο του ουρανού, τότε αφήνετε την καρδιά σας να πει με δέος, «Ο Θεός κινείται με το πάθος».

Κι αφού είστε κι εσείς μια ανάσα στη σφαίρα του Θεού, κι ένα φύλλο στο δάσος του Θεού, κι εσείς θα έπρεπε να αναπαύεστε στο λογικό και να κινείστε με το πάθος.

«Για το Λογικό και το Πάθος»

από τον «Προφήτη» του Χαλίλ Γκιμπράν