Η μελωδία της ψυχής ……………
«Φανταστείτε ότι προέρχεστε από ένα μέρος όπου αντηχεί η πιο όμορφη μουσική που έχει υπάρξει ποτέ,μια μουσική εκστατική,υπέροχη. Όσο ζούσατε,την ακούγατε. Δεν απουσίαζε ποτέ απο τη ζωή σας δεν ακουγόταν ποτέ άλλη μουσική εκτός από αυτή. Ώσπου μια μέρα συνειδητοποιείτε ότι επειδή την ακούγατε συνέχεια, δεν την αφουγκραστήκατε ποτέ πραγματικά. Με άλλα λόγια ,δεν τη γνωρίσατε ποτέ ,γιατί ποτέ δεν ακούσατε κάποια άλλη μελωδία. Αποφασίζετε,λοιπόν,ότι θέλετε να αφουγκραστείτε πραγματικά τη μουσική. Πως θα μπορούσατε να κατορθώσετε κάτι τέτοιο?
Ένας τρόπος θα ήτανε να πάτε σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει η μουσική που ακούγατε στην Κατοικία σας. Ίσως εκεί να γνωρίσετε ένα διαφορετικό είδος μουσικής, που μπορεί να βασίζεται σε φάλτσες ,στριγκές νότες. Η αντίθεση αυτή θα σας βοηθήσει να εκτιμήσετε πραγματικά τη μουσική που πάντοτε ακούγατε στην Κατοικία σας.
Ένας άλλος τρόπος θα ήταν να πάτε σε κάποιο μέρος όπου δεν υπάρχει η μουσική που ακούγατε στον Οίκο σας και να προσπαθήσετε να την ανασυνθέσετε απο μνήμης. Η εμπειρία τς σύνθεσης εκείνης της εξαιρετικής μελωδίας θα σας βοηθούσε να κατανοήσετε βαθύτερα την ομορφιά της.
Υπάρχει και ένας τρίτος τρόπος που oοδηγεί σε ένα ακόμη δυσκολότερο μονοπάτι,αλλά παράλληλα υπόσχεται μεγαλύτερη ανταμοιβή.Θα μπορούσατε να γνωρίσετε πραγματικά αυτή τη μελωδία αν πηγαίνατε σε ένα μέρος όπου δεν ηχεί η μουσική που ακούγατε στην Κατοικία σας και ,εκεί,προσπαθούσατε να την ανασυνθέσετε έχοντας ξεχάσει προηγουμένως όλες τις νότες.
Η εμπειρία της επανενθύμησης και ,στη συνέχεια,της ανασύνθεσης της εξαιρετικής μελωδίας που ακούγατε στην Κατοικία σας , θα σας βοηθούσαν να συνειδητοποιήσετε το πραγματικό μεγαλείο της.
Έτσι λοιπόν ταξιδεύετε με θάρρος σε εκείνο τον κόσμο που σας προσφέρει την τρίτη επιλογή. Καθώς δεν έχετε πλέον αναμνήσεις από την πρότερη κατάσταση σας, πιστεύετε ότι η μουσική που ακούτε εκεί είναι η μόνη μουσική που έχετε ακούσει ποτέ. Κάποια τραγούδια είναι υπέροχα,πολλά όμως σας φαίνονται φάλτσα.Αυτές οι στριγκές νότες αφυπνίζουν μέσα σας την επιθυμία -και τελικά ,την απόφαση -να συνθέσετε τη δική σας μουσική.
Σύντομα λοιπόν αρχίζετε να γράφετε τις δικές σας μελωδίες .Στην αρχή , η προσοχή σας αποσπάται απο τη δυνατή μουσική του νέου κόσμου όπου βρεθήκατε.Με τον καιρό ,όμως,καθώς μαθαίνετε να απομονώνετε τους εξωτερικούς ήχους και να ακούτε τις μελωδίες μες στην καρδιά σας,οι μουσικές σας δημιουργίες αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη ομορφιά. Τελικά συνθέτετε ένα αριστούργημα και όταν έχει πια ολοκληρωθεί ,συνειδητοποιείτε ότι η μελωδία που γράψατε είναι ολόιδια με αυτή που ακούγατε όταν βρισκόσαστε στην Κατοικία σας. Και αυτή η ενθύμηση πυροδοτεί άλλη μια ανάμνηση : είστε η μουσική .Η μελωδία δεν υπάρχει έξω απο τον εαυτό σας-η μουσική είστε εσείς κι εσείς είστε η μουσική.Και δημιουργώντας τον εαυτό σας σε ένα νέο κόσμο ,μαθαίνετε πλέον τον εαυτό σας,τον γνωρίζετε πραγματικά.Αλλά αν δεν είχατε αφήσει ποτέ την Κατοικία σας γιαυτό το μακρινό ταξίδι,δεν θα φτάνατε στον προορισμό της αυτογνωσίας.
Αυτή είναι η εμπειρία που επιθυμεί να ζήσει η ψυχή.Η ψυχή είναι απεριόριστη ,η ψυχή είναι η σπίθα του Θείου !»
Απόσπασμα από τις» ΘΑΡΡΑΛΕΕΣ ΨΥΧΕΣ» του Robert Schwartz
