Το Φως της Αλήθειας φωτίζει όλες τις διαδρομές. Ένα μάθημα ενθύμησης.

Μια φράση που συνοδεύεται πάντα μέσα μου, από την μνήμη της πρώτης επαφής μου με αυτήν την πληροφορία. Πρώτη συνειδητή επαφή με την πληροφορία. Αυτή η μνήμη αφορά μια εμπειρία από εκείνα τα τρυφερά χρόνια της ζωής μας, της εφηβείας, οι οποίες χαράσσονται στο νου και την ψυχή μας, και για την οποία είμαι βαθιά ευγνώμων!

Είμαι στην εκκίνηση της 2ας Λυκείου, στο πρώτο μάθημα των θρησκευτικών της σχολικής χρονιάς. Μπαίνει στην αίθουσα ο θεολόγος μας, μας συστήνεται και αφού μας ζητάει να συστηθούμε και μας γνωρίζει, ξεκινά να μας φέρει σε μια γενική επαφή με την ύλη της χρονιάς. Το αντικείμενο των Θρησκευτικών ήταν λοιπόν η γνωριμία και η μελέτη των διαφόρων κυρίαρχων θρησκειών του πλανήτη μας.

Αναφέροντάς μας αυτό... ζωγραφίζει παράλληλα στον πίνακα μια πυραμίδα.

Τις πλευρές τις ονοματίζει με τις διάφορες μεγάλες θρησκείες, στο σημείο που τέμνονται στην κορυφή της πυραμίδας γράφει: "ΘΕΟΣ". Και δίπλα στον πίνακα σημειώνει: "Θρησκείες: είναι δρόμοι αναζήτησης και επι-κοινωνίας του ανθρώπου με το Θεό."

Και έπειτα μας λέει: "Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο ίδιο σημείο, στο Θεό, όταν ειλικρινά και αυθεντικά ξεκινήσει κανείς την διαδρομή προς την κορυφή. Αν δύο άνθρωποι ξεκινήσουν την άνοδο από τις δύο βάσεις της πυραμίδας ακόμη κι αν η μια βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά από την άλλη, όσο πλησιάζουν προς την κορυφή, θα πλησιάζουν πιο κοντά στο Θεό, παράλληλα όμως θα πλησιάζουν και μεταξύ τους! Στην κορυφή, εκεί που φτάνουν στο Θεό, θα συναντηθούν με το Θεό και μεταξύ τους!"

Δεν ξέρω πως παραλαμβάνεται στη δική σας αντίληψη αυτό... για μένα ήταν μια αιφνίδια έκρηξη φωτός μέσα στο Νου μου! Μια αποκάλυψη στον εφηβικό μου Νου!

Ο οποίος, όπως σε όλους μας, βομβαρδιζόταν κυρίως από νοοτροπίες διαχωρισμού και φανατισμού από το περιβάλλον, με πολλούς τρόπους. Νοοτροπίες διαχωρισμού που αφορούν τη θρησκεία, τον πολιτισμό, τα έθνη, τις ιδεολογίες, την πολιτική, τη φιλοσοφία, τα πολιτικά συστήματα, τα οικονομικά συστήματα, τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, τις σχέσεις μεταξύ μεγαλύτερων και νεότερων, για τα πάντα!

Δε θυμάμαι τόσο ζωντανά και με τόση λεπτομέρεια κανένα άλλο μάθημα σε σχολείο στη ζωή μου! Παρά μόνο αυτό το ισχυρό μάθημα ενθύμησης της Αλήθειας, από τον πολυαγαπημένο και σοφό δάσκαλό μας!

Αυτό το μάθημα ενθύμησης της ενότητας όλων μεταξύ μας και όλων μας με το Θεό. Το μάθημα ενθύμησης που εστιάζει σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν. Το μάθημα ενθύμησης του σεβασμού της διαδρομής των άλλων, και ας είναι διαφορετικός από τον δικό μας, το μάθημα ενθύμησης της καταλληλότητας του σημείου εκκίνησης του καθενός μας και της εμπιστοσύνης σε αυτό... και των τόσων άλλων που προκύπτουν μέσα από αυτό το μάθημα το ειπωμένο, με μια λιτή εικόνα και ελάχιστες λέξεις!

Αυτό το μάθημα ενθύμησης που όπως συνειδητοποίησα πολύ αργότερα, και θέλω να αφομοιώνω όσο περισσότερο από την αλήθεια του μπορώ κάθε μέρα, είναι το θεμέλιο, ο άξονας και η δυναμική της ανάπτυξης όλων των όντων που θέλουν να βιώσουν την αληθινή θεϊκή τους φύση συνειδητά. Το μάθημα ενθύμησης που δεν αφορά μόνο τις κυρίαρχες θρησκείες αλλά κάθε διαδρομή που φέρει τον άνθρωπο σε επαφή με τον πυρήνα της ύπαρξής του.

Είναι το μάθημα που κάθε φορά που χανόμουν ή χάνομαι στους δαιδαλώδους διαδρόμους του μυαλού μου, σε επώδυνα αδιέξοδα, ακόμη και για ζητήματα πνευματικά τα χρόνια πια της ωριμότητάς μου, επανέρχεται, και φωτίζει τις σκέψεις μου. Αυτή η λιτή εικόνα και οι λίγες λέξεις!

Η αλήθεια είναι παντού... ο Θεός είναι παντού.... Τα πέπλα της ψευδαίσθησης του διαχωρισμού και του φανατισμού μας τυφλώνουν. Από όπου και να ξεκινήσει κανείς, από όποιο σημείο, η ειλικρινής και αυθεντική αναζήτηση θα τον φέρει σε επαφή μαζί της... σε επαφή μαζί του... Βήμα - βήμα αφαιρούνται από το βλέμμα μας τα πέπλα του διαχωρισμού, μέχρι την κορυφή που την/τον αντικρίζουμε με καθαρή ματιά - ανόθευτη, και βιώνουμε πλήρως την Παρουσία της/του.