Ένα όνειρο...
"Ένα όνειρο που δεν ερμηνεύτηκε, είναι σαν ένα γράμμα που δεν διαβάστηκε".
Ταλμούδ (Barachot 55α)
Το έχεις νιώσει ποτέ; Το έχεις νιώσει είμαι βέβαιη...
Τη στιγμή που ξυπνάς ένα πρωί... και είναι όλα τόσο ζωντανά! όλα αυτά που βίωσες, στο νου και στα αισθήματά σου... Τόσο ζωντανά, που για λίγα δευτερόλεπτα μοιάζουν πολύ πιο αληθινά από αυτό που αποκαλείς "πραγματική ζωή".
Στο νου σου ξετυλίγονται εικόνες, νιώθεις όλα ακόμη τα συναισθήματα στο σώμα σου, στο πετσί σου... για πολύ λίγο ακόμη ίσως για δέκατα του δευτερολέπτου είσαι ακόμη ολόκληρος/η μέσα σε αυτόν τον κόσμο...πλημμυρισμένος/η από συναισθήματα και αισθήσεις όποιου χρώματος και απόχρωσης...όποιας ποιότητας...Το φάσμα τόσο πλούσιο και ευρύ, που μοιάζει με τα "αληθινά συναισθήματα" της "πραγματικής ζωής", και πολλές φορές ακόμη πιο πλούσια, δυνατά και βαθιά!
Είσαι εκεί... και σιγά σιγά, (παρότι σε πραγματικό χρόνο μόλις λίγα δευτερόλεπτα), περνάει η συνείδησή σου σε αυτή τη διάσταση, αυτό που αποκαλείς "πραγματικότητα" και αρχίζεις να κινείσαι, να τρέχεις,να ρολάρεις τις υποχρεώσεις σου, να προλάβεις το χρόνο...
Μένει όμως μέσα σου κάποιες από αυτές τις ημέρες μια γλυκιά ή πικρή απορία...αναρωτιέσαι..."τι όνειρο και αυτό; τι ήθελε να μου πει; " (Ναι αυθόρμητα έτσι λες, είτε είσαι από αυτούς που "πιστεύουν στα όνειρα", είτε όχι, γιατί κάτι μέσα σου βαθιά θυμάται...). "Κάτι ήθελε να μου πει..." και παρότι γεμάτος αισθήματα και εικόνες στη μνήμη σου...νιώθεις ότι κάτι έχει μείνει ακάλυπτο... σαν κάτι να μην έχει ειπωθεί... Ναι, επικρατεί στη συνείδησή σου ένα ΚΕΝΟ...ένα ενοχλητικό ίσως κενό...και από αυτό το σημείο και μετά.. ανάλογα με τις πεποιθήσεις σου το τακτοποιείς...
Απαξιώνοντας... "Ε...ένα όνειρο ήτανε, ευτυχώς ή δυστυχώς"... ανάλογα με το τι διέγειρε μέσα σου, φόβους ή ελπίδες και τα ανάλογα ευχάριστα ή δυσάρεστα συναισθήματα που παρήγαγε.
ή
Διαβάζοντας έναν ονειροκρίτη που θα σε βοηθήσει έστω εξωτερικά να το αποσυμβολίσεις... και ανάλογα με το τι μήνυμα θα σου δώσει αυτός, είτε να το ξορκίσεις, είτε να ευχηθείς το καλό που προμηνύει στην ζωή σου...
ή
Απλά να προσπεράσεις, να το ξεχάσεις... έτσι απλά...
και συνεχίζεις σαν τίποτε να μην έχει συμβεί... απολύτως τίποτε...
Και όμως το ΚΕΝΟ παραμένει... το ΚΕΝΟ ανάμεσα σε αυτό που αναγνωρίζεις και ορίζεις ως εαυτό σου, και την ψυχή σου!!! και με κάθε αδιάβαστο γράμμα αυτό το ΚΕΝΟ μεγαλώνει... γίνεται χάσμα... Γράμματα που, και με άλλους ποικίλους τρόπους σου στέλνει η ψυχή σου... μα μέσα από όλους αυτούς τους τρόπους, τα όνειρά σου είναι ο πιο άμεσος, ο πιο προσιτός, ο πιο απλός... ο πιο οικείος σε σένα τρόπος... για αυτό και αυτόν με επιμονή και υπομονή χρησιμοποιεί!
Και όπως εύστοχα, με τον ποιητικό λόγο του αναφέρει ο ΖΙΛΠΜΕΡ ΣΙΝΟΥΕ:
"Ξέρουμε ότι μέσα από το ΟΝΕΙΡΟ Η ΨΥΧΗ μας, μας ψιθυρίζει τις επιθυμίες που πασχίζει να ικανοποιήσει και οι οποίες είναι απαραίτητες για την πληρότητά της. Η αρρώστια, ο θάνατος, η απελπισία, η μοναξιά, όλα αυτά προκαλούνται από τις ανικανοποίητες επιθυμίες της ψυχής. Αυτός που δεν ακούει τα ΟΝΕΙΡΑ του δεν ακούει την ΨΥΧΗ του. Και είναι φοβερό. Γιατί η ΨΥΧΗ θλίβεται τόσο πολύ από μας, που μια μέρα αποφασίζει να μας εγκαταλείψει. Για αυτόν τον λόγο πεθαίνουμε. Πεθαίνουμε επειδή η ΨΥΧΗ μας είναι πολύ λυπημένη. Αν θέλεις λοιπόν να κερδίσεις την αθανασία, άκουσε τα ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ..."
Εκτός κι αν είσαι από αυτούς που έχεις επιλέξει να ανοίξεις την καρδιά και το νου του στο κάλεσμά της... αφουγκράζεσαι τους ψιθύρους της.. και μεταξύ άλλων, κρατάς όσο πιο ζωντανά αισθαντικά και νοερά τα όνειρά σου... και εργάζεσαι για να "θυμηθείς" τη γλώσσα των ονείρων σου... τη γλώσσα της ψυχής σου!!!
Ευαγγελία Τσέλκου