Μέσα στο σενάριο του Θεικού μου εαυτού ....

Σε ένα τρελό μου όνειρο με είδα να κινώ τα νήματα στον κόσμο μου….......

Ήταν η ζωή μου ένα μεγάλο θέατρο άλλοτε έργο θεόπνευστο κι άλλοτε έργο του παραλόγου.

Τότε με είδα εκεί επάνω στη σκηνή πρωταγωνιστή,

με είδα και σκηνοθέτη και κομπάρσο και ειδικό στα φώτα στα κοστούμια ακόμη και στο μακιγιάζ .

Με είδα τόσο καθαρά να σβήνω και να γράφω με πάθος το σενάριο πολλές φορές ξανά.

Αλήθεια με είδα ακόμη και θεατή να με χειροκροτώ ,να κλαίω να πονώ να με θαυμάζω,

κι άλλοτε σκληρά να με κρίνω και ως ατάλαντο να με καταδικάζω .

Με είδα εισιτήρια να πουλώ και ως ταξιθέτρια να οδηγώ σε θέσεις εκλεκτούς και μη,

πιθανούς και διαφορετικούς μου εαυτούς .

Με είδα σε χιλιάδες ρόλους που δεν θυμάμαι πια .

Μα πίστεψα πως είμαι εκείνος ο ένας κάθε φορά.

Με είδα πίσω από κάμερες να καταγράφω κάθε αιώνια στιγμή με παρατήρηση βαθιά

σε όλους τους ρόλους κι απ’ όλες τις θέσεις , μέχρι που ένιωσα να είμαι όλοι και κανένας .

Στο τέλος άναψα τα φώτα και με αντίκρυσα σε κάθε γωνιά του κοσμικού αυτού θεάτρου!

Τότε κατάλαβα πως ο καθένας μας έχει ένα δικό του θέατρο και παίζει παραστάσεις ,

πιστός σε μια αιώνια ανάγκη να γνωρίσει με άπειρους τρόπους τον εαυτό του .

Όταν αναγνώρισα τα ανθρώπινα σενάρια που ήταν κρυμμένα μέσα στο ένα σενάριο του θεικού μου εαυτού , γέλασα ψυχή μου με τα παιχνίδια του μυαλού μου ,χαλάρωσα κι αφέθηκα με πίστη στη ζωή .

Τώρα γνωρίζω πως Ότι κι αν κάνω το ίδιο αίσιο «μη τέλος» θα εκδηλωθεί

και πως αιώνια θα ακούει το κάλεσμα να "παίξει " κάθε ψυχή !

Ανδρομάχη Πλαγιαρίδου