ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Ξεσήκωσα αυτό το άρθρο από το site «ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ ΑΘΗΝΑΣ», το οποίο γράφτηκε με αφορμή την ταινία « ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ». Μια ταινία που αναφέρεται σε ένα πραγματικό συμβάν στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μου άρεσε ο τρόπος που παρουσίασε αυτό το τόσο μεγάλης σημασίας γεγονός για την ανθρωπότητα.
«Το περιστατικό είναι μια σύντομη αλλά τόσο δυνατή έκρηξη αγάπης, ανθρωπιάς και ειρήνης στην καρδιά του Μεγάλου Πολέμου. Μας δίνει μια ματιά του κόσμου όπως θα θέλαμε να είναι και κάνει τις πιο βαθιές μας επιθυμίες να φαίνονται πραγματικά αληθινές», προλογίζει ο αρθρογράφος και συμφωνώ απόλυτα μαζί του.
Διαφυλάττει επίσης για εμάς αυτό το περιστατικό ένα ΙΣΧΥΡΟ ΔΙΔΑΓΜΑ. Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ και η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ είναι οι ποιότητες που ευνοούν την ΕΝΟΤΗΤΑ. Και ότι οι αυτές οι ποιότητες και η εκδήλωσή τους μπορούν να ευδοκιμήσουν σε όλες τις συνθήκες εάν το ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ. Εάν αυτοί οι άνθρωποι σαν εμένα, σαν εσένα σαν όλους μας, ανταποκρίθηκαν έτσι απλά σε ένα κάλεσμα ειρήνης, εκεί στα χαρακώματα, στο μέτωπο του πολέμου, τότε για εμάς θα έλεγε κανείς ότι θα ήτανε πολύ πιο εύκολο. Ένα κάλεσμα που ανέβλυσε αυθόρμητα, και κανείς δεν ήξερε από που ακριβώς. Το σίγουρο ήτανε ότι δεν ήταν πρωτοβουλία κάποιας ηγεσίας και ανώτατων αξιωματικών, απεναντίας… ήταν κόντρα στις εντολές των στρατηγών. Και αυτό για εμένα είναι το πλέον σημαντικό και αισιόδοξο. Εάν αγνοούσαμε τις σειρήνες του διαχωρισμού, τους ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ «ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ» και απλά αφηνόμασταν σε αυτό που αυθεντικά πηγάζει από την ψυχή μας, και μας ψιθυρίζει πως ο άλλος δίπλα μου, απέναντί μου, δεν μπορεί να είναι εχθρός μου πραγματικά. Είναι ένας απλός άνθρωπος σαν εμένα, που νοσταλγεί, λαχταρά λίγη ειρήνη, μια ανάπαυλα από το χάος και την ταλαιπωρία του πολέμου, του όποιου πολέμου… Είναι ακόμη ένας άνθρωπος με τον οποίο αυτά τελικά που μας ΕΝΩΝΟΥΝ είναι πολύ περισσότερα από αυτά που ΝΟΜΙΖΩ ότι μας χωρίζουν. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που για άλλη μια φορά.. έχει φουντώσει ο διαχωρισμός, και νομίζουμε ότι ο συνάνθρωπός μας είναι ο εχθρός μας… ίσως θα μας βοηθούσε να ερχόμασταν σε επαφή με αυτήν την πραγματικά συγκινητική, αληθινή ιστορία. Μια ιστορία που αποτελεί κληρονομιά μας και της αρμόζει να την τιμήσουμε έστω μνημονεύοντας την όσο πιο συχνά μπορούμε… Γιατί ποιος ξέρει; Μπορεί η ανάκληση της μνήμης της να εμφυσήσει μέσα μας, και να αφυπνίσει αυτά που είναι απαραίτητα για να βρούμε τη θέση και το δρόμο μας προς την ενότητα, σε αυτή τη μεταβατική περίοδο που διανύουμε ως ανθρωπότητα.
Απολαύστε την ιστορία …
... ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΤΙΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ:
"H κινηματογραφική ταινία “Καλά Χριστούγεννα” του Κριστιάν Καριόν με τους Γκιγιόν Κανέ, Ντιάν Κρούγκερ, Ντάνιελ Μπρυλ και Γκάρι Λιούις προβλήθηκε για πρώτη φορά στις αθηναϊκές αίθουσες το 2005.
Το σενάριο βασίζεται στην αληθινή ιστορία της αυτοσχέδιας χριστουγεννιάτικης εκεχειρίας που στήθηκε το 1914 στο φοβερό δυτικό μέτωπο, τέσσερις μήνες μετά την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Χιλιάδες Γερμανοί, Βρετανοί και Γάλλοι στρατιώτες άφησαν τα όπλα, βγήκαν από τα χαρακώματα και προχώρησαν σε μία μοναδική στην παγκόσμια ιστορία αυθόρμητη συμφιλίωση μεταξύ αντιμαχόμενων στρατιωτικών μονάδων. Το περιστατικό είναι μια σύντομη αλλά τόσο δυνατή έκρηξη αγάπης, ανθρωπιάς και ειρήνης στην καρδιά του Μεγάλου Πολέμου. Μας δίνει μια ματιά του κόσμου όπως θα θέλαμε να είναι και κάνει τις πιο βαθιές μας επιθυμίες να φαίνονται πραγματικά αληθινές.
Το 1914, οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης ήρθαν αντιμέτωπες στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Εκατοντάδες μίλια μέσα στο Βέλγιο, τα γερμανικά στρατεύματα είχαν παραταχθεί μέσα σε τάφρους, σε ελάχιστη απόσταση από τα αντίπαλα Γαλλικά, Βελγικά, Βρετανικά και Καναδέζικα χαρακώματα. Ανάμεσα στις δύο γραμμές, η εφιαλτική No Man’s Land, μία διάσπαρτη με παγωμένα κορμιά και νάρκες ουδέτερη ζώνη. Κατά καιρούς μια λευκή σημαία ανέβαινε και μια άοπλη ομάδα στρατιωτών από τη μία ή την άλλη πλ